Verslag van de vijfde Avond van de Vriendschap in Utrecht
door initiator-presentator Simon Vuyk.

Het is vrijdag 29 maart 2019, een paar minuten voor half acht. De Avond van de Vriendschap in de Utrechtse volkswijk Zuilen staat op het punt van beginnen. De Bij Bosshardt-huiskamer in de Prinses Margrietstraat is door mijn partner Mirjam Vuyk weer omgetoverd tot een klein intiem theatertje. Zij zit klaar achter haar mengtafel.

Een enerverende, aangrijpende dag ligt achter ons. ’s Morgens waren we nog in Brabant bij de uitvaart van de vader van mijn beste vriend. Een tranendal. De hele middag hebben we, naast het opbouwen, de interviews voor vanavond voorbereid. Daarbij kwamen indringende, emotionele levensverhalen voorbij. Niet alles is geschikt om ’s avonds met het publiek te delen. 

Klokslag half acht trap ik af met mijn vaste openingsperformance over het falen van de misdaadbestrijding en het alternatief, ontwikkeld door de positieve criminologie. Besteedt meer aandacht aan het goede in de mens. En zo kom ik uit bij de maatschappelijke waarde van vriendschap! Samen op weg naar een betere, zelfs veiliger samenleving. Ook in Utrecht. Juist in Utrecht. Een week na de gruwelijke moordpartij door Gökman T.: een verslaafde ‘loner’ met weinig vrienden volgens het NOS-journaal op 21 maart. Say no more.

Vervolgens barst het programma los. In twee keer drie kwartier worden verhalen verteld en live liedjes over vriendschap gezongen.

Marijke van de Glind vertelt haar levensverhaal in deel één. Zij liep in 2016 ernstig hersenletsel op na een drievoudige hersenbloeding. Verborgen letsel, zo noemt ze het. Omdat er ogenschijnlijk niets met haar aan de hand is. Het gaf een speciale verdieping aan haar vriendschap met Suzan, de enige die haar nog kent uit haar ‘vorige leven’. Suzan neemt haar regelmatig bij de hand. Dan gaan ze samen leuke dingen doen. Hoewel Suzan een vriend heeft mocht Marijke onlangs wel bij haar in bed slapen. Zo ver kan vriendschap gaan. Zo mooi kan het zijn. 

Bianca Botter uit Utrecht en Sylvia Jansen uit Amersfoort zijn van die heerlijke no nonsense-hartsvriendinnen die, samen op het podium, hun vriendschap laten zien. Al snel hoef ik ze geen vragen meer te stellen en babbelen ze er gezamenlijk op los. 

Special guest is Jack Keijzer uit Bovenkarspel. Zijn oudste zoon Pascal werd vermoord toen hij zestien was. Zijn jongste zoon Remy kon het verdriet om het verlies van zijn broer niet verwerken en pleegde een aantal jaren later zelfmoord. Jack is al jarenlang de leidsman van nabestaanden van geweldsmisdrijven in Nederland en vertelt wat vriendschap betekent voor hemzelf – en zijn lotgenoten. Hij vertelt hoe je vrienden verliest en er ook nieuwe voor terug krijgt. Daarbij tovert hij een doosje MERCI-chocolaatjes achter zijn rug te voorschijn en geeft ze – als eerbetoon aan ónze vriendschap – ter plekke aan mij. Zijn verhaal heeft een enorm impact op de zaal. De ontroering slaat over op de mannen en vrouwen die allemaal hun eigen ‘rugzak’ hebben. Het is het stille geheim van de Avonden van de Vriendschap. Podium en zaal versmelten soms.

Bianca Vermaak zingt ‘live’ de klassiekers You’ve got a friend en Vrienden voor het leven. Het eerste nummer laat ze zich begeleiden door Gerard van der Steen op gitaar, die zelf ook nog drie liedjes zingt. Uit het leven gegrepen. Over zijn zoon Jimmy van zesentwintig jaar. Over gokverslaving. En over de voormalige Utrechtse bajes Wolvenplein.

Tussendoor sta ik in performances stil bij Holleeder: “De wolf der wolven, misschien wel omdat nooit iemand in hem het lam heeft gezien.” Ook breng ik een ode aan mijn beste vriend: mijn vader. Mijn leermeester in vriendschap.

Ik besluit de avond traditioneel met het gedicht MEER MEER MEER: “Zaai geen vijandschap, geen haat, meer meer meer, want anders is het te laat.”

De avond wordt bekroond met een prachtig symbool. Bij Bosshardt-coördinator Anne Tuk geeft iedere aanwezige een rood vriendschapsarmbandje. Persoonlijk gehaakt door zangeres Bianca Vermaak. De boodschap erachter is prachtig. Laten we elkaar helpen als we het moeilijk hebben. Bij mij kun je altijd terecht. Uiteraard draag ik het rode armbandje nu ook. Het is een bijzonder initiatief dat helemaal past bij de Avonden van de Vriendschap.

3 april gaan we verder, in het buurtsteunpunt in Rotterdam Delfshaven.